ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ, ΑΝΤΙΔΡΟΥΜΕ ή αδρανούμε μοιρολατρικά;

Πέμπτη, 18 Απριλίου 2024

Γράφτηκε από τον/την Κώστας Βενετσάνος

Δημοσιεύθηκε : 28 Φεβρουαρίου 2014

Εν όψει της μεγάλης συγκέντρωσης που πραγματοποιούν οι ΣΠΙΘΕΣ της αντίστασης με πρωτοβουλία των ενεργών πολιτών, την παραπάνω Κυριακή 9 Μαρτίου, επανέρχομαι στο ζωτικό και καίριο θέμα της ληστρικής – κυριολεκτώ – φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας, που αποσκοπεί στην αρπαγή της.
Στη δήμευση!

Αν δεν αγωνιστούμε, ΔΕΝ θα μας αρπάξουν ότι έχουμε και δεν έχουμε·
ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ!

Το λεγόμενο εύστοχα «χαράτσι», έχει πάρει πολλά ονόματα τα τελευταία χρόνια – ΕΕΤΗΔΕ, ΕΕΤΑ, ΕνΦΙΑ – και πολλές μεταμφιέσεις. Όμως, οι μασκαράτες των Απόκρεω, αύριο τελειώνουν και οι μασκαράδες αποσύρονται!
Δεν «αποσύρονται» μόνοι τους. Αυτοί ονειρεύονται ένα διαρκές, ατέλειωτο «πάρτυ». Αν παραμείνουμε μοιρολατρικά αδρανείς, το «πάρτυ» - το όργιο – της αφαίμαξης των Ελλήνων, της λιποαναρόφησης και της κρεοφαγίας – της ανθρωποφαγίας, για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί - θα συνεχιστεί.

Η ενεργός και δυναμική παρουσία ΟΛΩΝ μας είναι επιβεβλημένη.

Η συγκέντρωση της Κυριακής 9 Μάρτη, δεν είναι μια σύναξη για «να τα πούμε».
Έχει στόχο συγκεκριμένο αποτέλεσμα!

Έχω τεκμηριώσει από το 2011 και μετά, επαρκώς και οι δικαστικές αποφάσεις με έχουν επιβεβαιώσει και δικαιώσει, ότι οι νόμοι για το «χαράτσι» πάνω στην ακίνητη περιουσία και δη και στην πρώτη κατοικία, είναι άδικοι, αντισυνταγματικοί και δημευτικοί!

Το Σύνταγμα (Σ.) στα κύρια άρθρα του που αναφέρονται στα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, ορίζει ρητά και κατηγορηματικά ποιοί φορολογούνται και πώς: Όλοι ανεξαιρέτως συνεισφέρουν στα δημόσια βάρη – και πολύ σωστά – αλλά πώς; «Ανάλογα με τις δυνάμεις τους» (άρθρο 4 § 5 του Σ.)
Το άθρο 78 § 1 που επικαλούνται συχνά κατατάσεται στο κεφ. Έκτο του Γ’ τμήματος του Σ. που αναφέρεται στη φορολογία και τη δημοσιονομική διαχείριση και ορίζει αφ’ ενός ότι κανένας φόρος δεν επιβάλλεται χωρίς τυπικό νόμο και αφετέρου καθορίζει τι φορολογείται. Ποιό είναι το αντικείμενο της φορολογίας: «το εισόδημα, οι δαπάνες, οι συναλλαγές και το είδος της περιουσίας». Όλα αυτά πάντα υπό την προϋπόθεση της φοροδοτικής ικανότητας των πολιτών. «Ανάλογα με τις δυνάμεις τους»!

«Δύναμις» δεν είναι η ιδιοκατοίκητη πρώτη κατοικία ούτε η ανενεργός, για αντικειμενικούς λόγους εκμεταλλεύσιμη ακίνητη περιουσία -μη καλλιεργούμενα χωράφια και πολλαπλές κατοικίες που δεν ενοικιάζονται ή δεν πωλούνται. Αν αυτό συμβαίνει, να μην καλλιεργούνται τα χωράφια και να μην ενοικιάζονται τα σπίτια εξ υπαιτιότητος του ιδιοκτήτη, τότε πρέπει να φορολογούνται αναλόγως.

Τί λένε όμως τα δικαστήρια, που κρίνουν τελικά τους νόμους εάν είναι συμβατοί με τον θεμελιώδη νόμο της ελληνικής Δημοκρατίας – το Σύνταγμα.

Ο Άρειος Πάγος έκρινε πρόσφατα – απορρίπτοντας την προσφυγή του Στουρνάρα – ότι το «χαράτσι» είναι αντισυνταγματικό διότι:

- Δεν επιβάλλεται ανάλογα με τη φοροδοτική δύναμη των φορολογούμενων (Σ. αρθρ. 4 §5, όπως λέγαμε παραπάνω, αλλά βάσει τετραγωνικών, τοποθεσίας κλπ., με αποτέλεσμα να θίγεται η οικονομική και οικογενειακή κατάσταση των πολιτών, καθώς και το επίπεδο της αξιοπρεοπούς διαβίωσής τους.
- Παραβιάζει το πρώτο πρόσθετο πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).
- Αντιβαίνει στο άρθρο 2, που είναι στις βασικές διατάξεις, του Συντάγματος και αξιώνει από την πολιτεία να σέβεται και να προστατεύει την αξία του ανθρώπου, που είναι πρωταρχική θυποχρεώση της πολιτείας(§1).
- Αντιβαίνει ακόμη στο άρθρο 4 (φοροδοτική δύναμη), όπως προείπαμε.
- Αντιβαίνει ακόμα ο νόμος για το “χαράτσι” στο άρθρο 21 του Συντάγματος που καθορίζει την κατοικία των πολιτών ως αντικείμενο ειδικής φροντίδας του κράτους και όχι ως αντικείμενο οικονομικής αφαίμαξης και ικανοποίησης των απαιτήσεων των δανειστών με πλειστηριασμούς και κατασχέσεις.

Τα ίδια έλεγαν και οι δικαστές του άλλου ανωτάτου δικαστηρίου στην απόφαση της ολομέλειας (1972/2012) που δέχθηκε το “χαράτσι” ως νόμιμο Συνταγματικώς, παραπλανηθείσα προφανώς σκόπιμα, από τις άλλες δύο εξουσίες.

Ψευδο-”μαρτύρησε” (το ψεύδος είναι εκτός εισαγωγικών) η νομοθετική εξουσία και η Κυβέρνηση, ότι ο φόρος (που τον ονόμασε παραπλανητικά “τέλος”) ήταν έκτακτος και προσωρινός, για τα έτη 2011 και 2012 και έτσι το ΣτΕ, κατά πλειοψηφία, δέχθηκε ότι ο νόμος εκείνος ήταν “συνταγματικός” και δεν ήταν δημευτικού χαρακτήρα, με μιαν απόφαση σκοπιμότητας “τραβηγμένη απ’ τα μαλλιά”!

Οπως και να ‘ναι έχουμε μιαν αυταπόδεικτη δικαστική πλάνη - ακούσια ή εκούσια - η οποία όμως ακόμα συνεχίζει να στηρίζει τις φορομπηχτικές απαιτήσεις της κυβέρνησης των δανειστών.

Για να τελειώνουμε, τι πρέπει να γίνει:

― Οι δικαστικοί όλοι να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και του ύψιστου λειτουργήματός τους. Χωρίς νομικά τερτίπια, δολιχοδρομήσεις, βυζαντινισμούς και οποιουδήποτε είδους σκοπιμότητες να απονείμουν δίκαιη δικαιοσύνη. Οι ευθύνες είναι πολύ μεγάλες.
Οπου και όταν δεν απονέμεται δικαιοσύνη δικαία επί της ουσίας, συμβατή και σε αρμονία με το δημόσιο -κοινωνικό συμφέρον, το δημόσιο αίσθημα και τον ορθό λόγο, αργά ή γρήγορα, επέρχεται η Νέμεσις!

Και η Νέμεσις είναι εκδικητική, σκληρή και άμετρος.

― Τα κόμματα και οι πολιτικοί που ισχυρίζονται ότι είναι αντίθετοι μ’ αυτές τις “μνημονιακές” πολιτικές της υποταγής και της αρπαγής, της εξαθλίωσης και του ξεπουλήματος της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, να δηλώσουν από τώρα, απερίφραστα:

1ον Οτι θα καταργήσουν αυτό το χαράτσι και κάθε παρεμφερές.
2ον Οτι θα διαγράψουν τις οφειλές προς την Εφορία που προέρχονται απ’ αυτήν την αιτία.
3ον Οτι θ’ αναστρέψουν μεταβολές στην περιουσίακή κατάσταση που θα έχουν προέλθει απ’ αυτήν την αιτία και τα τραπεζικά δάνεια. Οι πλειστηριασμοί αυτοί και τ’ αποτελέσματά τους θα κηρυχθούν ΑΚΥΡΑ.