Πέντε παιδιά(!) από δεκαέξι έως 18 ετών, μάζευαν πέτρες, διάλεγαν ένα σπίτι και το πετροβολούσαν!Ηταν το παιχνίδι τους, όπως είπαν στα “γυάλινα παράθυρα”...

Ήταν το παιχνίδι τους... 

 

Πέντε παιδιά(!) από δεκαέξι έως 18 ετών, μάζευαν πέτρες, διάλεγαν ένα σπίτι και το πετροβολούσαν!Ηταν το παιχνίδι τους, όπως είπαν στα “γυάλινα παράθυρα”.

 

Ετσι λοιπόν, την περασμένη εβδομάδα διάλεξαν το σπίτι μας 80χρονης, και άρχισαν να ρίχνουν - μέσα στη νύχτα - βροχή τις πέτρες πάνω στη τζαμαρία.

Ηηλικιωμένη κυρία, μέσα σε ένα ασύλληπτο τρόμο έπαθε έμφραγμα και άφησε την τελευταία της πνοή, πριν φθάσει στο νοσοκομείο!

Είναι δυνατόν νέοι άνθρωποι αυτής της ηλικίας να θεωρούν παιχνίδι το πετροβόλημα ενός σπιτιού; Ποτέ δεν άκουσαν από κανέναν, ούτε γονείς ούτε δασκάλους, για σεβασμό και αξίες της ανθρώπινης ζωής και περιουσίας;

 

Και τώρα που τους έπιασαν θα τους νουθετίσουν; Γιατί η τιμωρία δεν διδάσκει.  Ή θα τα στείλουν τα “παλιόπαιδα” στα σπίτια τους αφού ήταν το “παιχνίδι τους” και δεν είχαν πρόθεση;

 

Και θυμήθηκα κάποια άλλα “παλιόπαιδα” που έβαλαν κώνους πάνω σε κεντρικότατο δρόμο αποκόπτοντας την μια κατεύθυνση του ρεύματος κυκλοφορίας, με αποτέλεσμα να προκληθεί κομφούζιο και να κινδυνεύουν να χαθούν ανθρώπινες ζωής. Τα ίδια δε ήταν εκεί κοντά και απολάμβαναν το θέαμα!

Τη στιγμή που περνούσα, τα είδα και κατέβηκα από το ΙΧ και τους μίλησα. Οχι καβγαδίζοντας, αλλά με τη σοβαρότητα της στιγμής. Τους εξηγούσα ότι αυτό είναι πάρα πολύ επικίνδυνο και αιτία πρόκλησης ατυχήματος. Εκείνα με κοίταγαν περίεργα με μία δόση ειρωνίας, ενώ διερχόμενος πεζός απευθυνόμενος σε μένα είπε: «άσε τα παιδιά, παίζουν»!

Κι αναρωτιέμαι έντρομη: τι πολίτες φτιάχνουμε!

 

Η έλλειψη νουθεσίας και η ατιμωρησία οδηγούν στην επανάληψη.

 
Ετσι είδαμε (και έχουμε δει πολλές φορές) αποφυλακισμένο πρόσφατα να αφαιρεί τη ζωή ενός 21χρονου φοιτητή για ασήμαντη αφορμή. Ο ίδιος είχε αφαιρέσει τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου πριν δώδεκα χρόνια. Εξέτισε ποινή 12 χρόνων, βγήκε και ξανάκανε το φονικό.

 

Καμιά νουθεσία δηλαδή στη φυλακή. Καμία συνειδητοποίηση της πράξης του καμία μόρφωση και κοινωνική παιδεία. Δώδεκα χρόνια δεν πρόσφεραν τίποτα στην κατεύθυνση αυτή· να τον πλάσεις, να τον αλλάξεις, να τον κάνεις χρήσιμο στην κοινωνία.

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 42 guests και κανένα μέλος