Κρυφά το λένε τα πουλιά

κρυφά το λεν τα’ αηδόνια.

Κρυφά το λέει ο ‘γούμενος

από την Άγια Λαύρα.

Παιδιά, για μεταλάβετε

για  ξεμολογηθείτε

δεν ειν’ ο περσινός καιρός

κι ο φετεινός χειμώνας.

Μας ήρθε η άνοιξη πικρή

το καλοκαίρι μαύρο

γιατί σηκώθη πόλεμος

και πολεμάν τους Τούρκους.

Να διώξουμ’ όλη την τουρκιά

η να χαθούμε ουλοί.

…Και έγινε έτσι ξαφνικά η ΙΣΤΟΡΙΑ να σταματήσει το βήμα της στον Μάρτη  του ‘21’, έτοιμη για το καινούριο της σενάριο. Πρωταγωνιστής ο αείδημος αρχιερέας, Παλαιών Πατρών Γερμανός.

Ο γιγαντόσωμος ευρυπλάστης

και βαθυγένειος Γερμανός

πρώτος στην Λαύρα επαναστάτης

και στο βήμα ρήτωρ δεινός.  (Π. Σούτσος)

Ο ιστοριογραφικός θρύλος, τον φέρνει χάραμα στο σταυροαναστάσιμο πανηγύρι της  Αγίας Λαύρας στα Καλάβρυτα, όπου φουντώνει ο ξεσηκωμός για το αναστάσιμο αύριο. Και η φαντασία, που καλπάζει μέσα στον ρού της Ιστορίας, τον εικονίζει γονατιστό όλο ταπείνωση και αυτοσυντριβή μπροστά στον Εσταυρωμένο: « Πρόσθες ημίν Κύριε, πίστη εις την Ανάστασιν…». Να ανάβει μετά το αναστάσιμο κερί της ελπίδας και, με ένα αποφασιστικό βήμα, να μεταλαμπαδεύει την πλημμυρίδα της πίστης στη θάλασσα της κλεφτουριάς κάτω από τις κωδωνοκρουσίες του όρθρου της νίκης του θανάτου: ΔΕΥΤΕ! ΛΑΒΕΤΕ!.

Μπροστά σε τόσο θάμπος, τα εγκόσμια σβήνουν μεμιάς. Οι σταυρωμένες ψυχές κοινωνούν εκείνο το φως το "τέλειον", όταν πάνω στην έξαρση ενός κοσμογονικού σπασμού αναδύεται η μεγαλειωδέστερη στιγμή ανάμεσα στην ύπαρξη και στην Ιστορία: Η ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ.

Όλο το υπόλοιπο έρχεται από εκεί και εξακοντίζεται μέσα σε μήνυμα καθαρής θέλησης ζωής: θάνατος  ή Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ι Α που δεν ανταλλάσσεται με κανένα επίγειο μεγαλείο! 'Ένα βήμα παρακάτω, ένας ιερωμένος-χείμαρρος που κατεβάζει πολλή ψυχή και πολύ φως, ύψωνε το Λάβαρο της Επανάστασης βροντοφωνώντας: Αναστήτω το Έθνος.

- Απαύγασμα Θεόσταλτου λογισμού? τούτος ο λόγος του, έγινε δύναμη και έμπνευση, και η έμπνευση εμμονή και έναυσμα, ώσπου, ανέτειλε ο ήλιος της λευτεριάς.

Πολύ παραστατικά ο ποιητής μας με τη συμβολική δύναμη της πένας του, ανασύρει μέσα από τη φλόγα της εκρηκτικής ψυχοσύνθεσης του πρωτοεπαναστάτη Γερμανού το "Φως της Λευτεριάς" που μέχρι και σήμερα καταχθόνιες δυνάμεις προσπαθούν να σβήσουν αλλά δεν το καταφέρνουν.

Ποιος είναι κείνος ο παπάς

που μ’ οψη αναμένη

σαν φως από της εκκλησιάς

το ιερό προβαίνει…*

* Περισσότερες πληροφορίες για την προσωπικότητα του Παλαιών Πατρών Γερμανού στο βιβλίο «Ματωμένα ράσα» του Σπύρου Μελά.

Ελένη Κομνηνού