Είναι να μη σου λάχει...

«Σου ‘χει λάχει, σου ‘χει λάχει να σε κυνηγούν οι βλάχοι;», τραγουδούσε πριν μισό αιώνα ο ρεμπέτης τραγουδοποιός Μουφλουζέλης. Το θυμήθηκα το άσμα όταν πληροφορήθηκα τα διατρέξαντα πρόσφατης επίσκεψης του θηριώδους Τεό στη Λίμνη Βουλιαγμένης. Κατά τας Γραφάς, λοιπόν, μεταξύ άλλων και του «Πρώτου Θέματος», αλλά και σύμφωνα με μαρτυρίες αυτοπτών και αυτήκοων μαρτύρων, ημέρα Τρίτη, 7 Δεκεμβρίου του σωτηρίου έτους 0 μ.Μ. (μετά Μνημόνιο) ο δικός μας Βούδας επισκέφθηκε τη Λίμνη Βουλιαγμένης, ίνα επιπλεύσει αυτής μετά του ασήκωτου πόνου που τον βαραίνει για την οικονομική τραγωδία των μισθωτών και συνταξιούχων. Επειδή δε, της Λίμνης το νερό δεν θα μπορούσε από μόνο του να γλυκάνει τέτοιον πόνο, κουβαλούσε μαζί του κι ένα μπουκάλι τσίπουρο.

Κι εκεί λέει –σύμφωνα με τις διηγήσεις- που ότι είχε βγει απ’ τη λίμνη κι έπνιγε τον πόνο που νοιώθει για μας στο δυνατό γιατρικό, φωνή ηκούσθη τρομερή και δεν προερχόταν από την υποφέρουσα αυτόν ξαπλώστρα. Ήταν σαν να σκιστήκανε τα ουράνια και κατέβηκε για λίγο κοντά μας η Σαπφώ Νοταρά: «Δεν ντρέπεσαι βρέ; Εμείς σε πληρώνουμε για νά ‘σαι στη Βουλή κι όχι για να κάνεις μπάνιο στη Λίμνη και να μπεκρουλιάζεις δέκα η ώρα το πρωί», ανέκραξε προς τον Βούδα το τρομακτικόν γραϊδιον. Ηκούσαντες δε, την φωνή-βροντή και άλλοι τινές εκ των συνταξιούχων λουομένων, έτρεξαν εν τω άμα προς συνδρομήν της φοβερής γραίας, αρξάμενοι λεκτικόν λιθοβολισμόν του ...θύματος: «Για πες μας χοντρέ, αφού τα φάγαμε μαζί γιατί εμείς ψευτοζούμε με πενταροδεκάρες κι εσύ δεν ξέρεις τι έχεις;».

Και άλλα τέτοια...

Εξεμάνη σφόδρα ο τρισμέγιστος. Κινήθηκε ορυόμενος απειλητικά προς ηλικιωμένο υπάλληλο της Λίμνης λέγων αυτώ: «Αυτήν –και έδειξε την τρομερή γραία- να μη την ξαναδώ εδώ μέσα».

- Μα, η κυρία πληρώνει κανονικά εισιτήριο, δεν μπορώ να της απαγορέψω την είσοδο, ψέλλισε ο δυστυχής...

- Αυτό που σου λέω ΕΓΩ!!! , βρόντηξε ο Τεό κι έδωσε με τη χερούκλα του μιά δυνατή σπρωξιά στον γέροντα που, ας σημειωθεί, είναι τριάντα τόσα χρόνια ψηφοφόρος του χοντρού. (Θεία Τιμωρία, που λέμε). Κι επειδή η μιά σπρωξιά δεν φάνηκε αρκετή για τον Τιμωρό, του ‘χωσε κι άλλη μία και τον κόλλησε σε μιά πόρτα τον ατυχή τοπικό κομματάρχη του. Που ως γνωστόν στους παλαιούς Βουλιαγμενιώτες –και στον Τεό- είναι «μισός άνθρωπος», χτυπημένος από βαρύτατο εγκεφαλικό.

Με την συνήθη παρέμβαση των ψυχραιμοτέρων, το επεισόδιο έληξε εκεί, αλλά εάν όλα τούτα αληθεύουν, πρέπει να προβληματιστούμε για το πως εννοούν την Δημοκρατία ορισμένοι, δημοκρατικά εκλεγμένοι, εκπρόσωποί μας.

Για περισσότερες πληροφορίες και επαλήθευση ή μη των γραφομένων, αρκεί μία πρωϊνή επίοκεψη στη Λίμνη Βουλιαγμένης. Οι αυτόπτες και αυτήκοοι του γεγονότος ηλικιωμένοι λουόμενοι, είναι οι ίδιοι και οι ίδιοι κάθε μέρα εκε