«Κώνωψ επί κέρατος βοός εκάθητο»

                                                                            Αισώπου μύθοι

(και τους τραβήξαμε, που λέτε, μιά αποχή...!)

Εντάξει πατριωτάκια; Το στείλατε το μήνυμα στα κόμματα εξουσίας με την αποχή σας; Δεν χρειάζεται, βέβαια, να σας πω τι ακριβώς το έκαναν το μήνυμά σας. Φαντάζομαι ότι σιγά-σιγά θα το αντιληφθείτε. Εάν θέλατε ν’ αντιληφθούν κι εκείνοι την οργή σας, θα έπρεπε και οι δύο μονομάχοι-των σικέ μεταξύ τους συγκρούσεων-να μη συγκεντρώσουν πάνω από το 50% των ψηφισάντων, τόσο στις παρελθούσες ευρωεκλογές, όσο και στις επερχόμενες βουλευτικές. Και πολύ λέω.

Ενώ τώρα, δεν ευχαριστηθήκατε μόνο εσείς τις δροσιστικές βουτιές σας στη θάλασσα, την ώρα που εμείς οι άλλοι, οι χαζοί, στηνόμαστε μεσ’ στον καύσωνα, έξω από τα εκλογικά κέντρα, για να ασκήσουμε το εκλογικό μας δικαίωμα-και καθήκον-για την ύπαρξη του οποίου έχει χυθεί πολύ αίμα παγκοσμίως. Η εντυπωσιακή αποχή σας δρόσισε και την αδιαπέραστη παχυδερμία του δυαδικού μας συστήματος εξουσίας.

Σαν να τους ακούω: «ουφ, πάει, πέρασε κι αυτό, συνεχίζουμε εφ’ ω ετάχθημεν». Εάν θέλετε να θυμηθείτε σε τι ακριβώς έχουν ταχθεί και συνταχθεί, να φρεσκάρω τη μνήμη σας εν συντομία: Αναγνώριση των Σκοπίων ως μιά κάποια «Μακεδονία», υποστήριξη της εισόδου της Τουρκίας στην Ε.Ε.-για να πλημμυρίσουν με Τούρκους, μόνιμους και νόμιμους, κατοίκους τα νησιά μας του ανατολικού Αιγαίου και η Θράκη, συγκυριαρχία με την Τουρκία στο Αιγαίο μας, με Τούρκο διοικητή των ενόπλων μας δυνάμεων στο νατοϊκό στρατηγείο της Λάρισας, προσφορά της Ελλάδας στον ασταμάτητο εποικισμό Ασιατών, Αφρικανών και λοιπών, διάλυση του κράτους, αποβιομηχάνιση της χώρας, ξεπούλημα του εθνικού πλούτου, «μεγαλειώδης» λαφυραγώγηση του δημόσιου χρήματος από τους ημετέρους, ασύδοτος βιασμός του περιβάλλοντος και παράδοσή του στις ορέξεις των διαπλεκόμενων «ευεργετών», σάρωμα των εργατικών και κοινωνικών κατακτήσεων, «εκπαιδευτικός» αφελληνισμός των αυριανών γενεών Ελλήνων, άρνηση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματός μας για δημοψηφίσματα, άρνηση θεσπίσεως της απλής αναλογικής ως παγίου εκλογικού συστήματος και άλλα ων ουκ έστι αριθμός.

Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος μεγαλοφυϊα για να διαπιστώσει ότι από το 1990 και μετά, τα δύο κόμματα εξουσίας αλώθηκαν πλήρως από την υπερατλαντική «φίλη και σύμμαχο» χώρα. Οι ηγετικές ομάδες τους έχουν ακολουθήσει ως αταλάντευτη πυξίδα εξωτερικής πολιτικής την τυφλή υπακοή στα κελεύσματα των Η.Π.Α., σε βάρος των εθνικών, αλλά και των ευρωπαϊκών συμφερόντων. Και επειδή η εξωτερική πολιτική είναι αλληλένδετη με την εσωτερική, η εκτρωματική ψευδο-ανάπτυξη της χώρας την καθιστά εύκολη λεία πιέσεων και εκβιασμών, στον ίδιο βαθμό που ο ιδεολογικός ραγιαδισμός των μαλιστάκηδων κρατούντων μας έχει θέσει τα πλουσιότατα ελληνικά πετρελαϊκά κοιτάσματα υπό την απειλή του τουρκικού casus belli και την υποκινούσα και ενθαρρύνουσα τον τουρκικό μπαμπούλα, αμερικανική πεποίθηση ότι τα ελληνικά πετρέλαια είναι δικά τους και δεν γουστάρουν ακόμα να τα εκμεταλλευθούν.

Πότε, επιτέλους, θα καταλάβεις συνέλληνα ψηφοφόρε των δυό κομμάτων-αγωγών εξω-ελλαδικής εξουσίας, ότι ΕΣΥ είσαι ο ηθικός αυτουργός των όσων καυτηριάζεις από την αδιατάρακτη γαλήνη του τηλεοπτικού καναπέ σου; Είτε ψηφίζοντας εκείνους τους ενδεδυμένους κοινοβουλευτικό μανδύα, μαστρωπούς των συμφερόντων και των ελπίδων σου, είτε απαξιώνοντας κι εσύ ως συνεργός τους την πολύπαθη Δημοκρατία μας, πηγαίνοντας για μπανάκι την ημέρα των εκλογών. Ενώ θα μπορούσες να ψηφίσεις το οποιοδήποτε μικρό κόμμα και να ρίξεις τέτοια σφαλιάρα μεγατόνων στα σιαμαία του δικομματισμού που να τους έρθει ο ουρανός σφοντύλι. Αντ’ αυτού, τόσο εσύ, όσο και κάποιοι άλλοι από τους «ανέντακτους», τους τάχα μου «σκεπτόμενους» και «ανεξάρτητους», τους αμπελοφιλόσοφους και καλοπερασάκηδες, τους δήθεν «επαναστάτες» της καφετέριας και του καναπέ, τους ενδιαφερόμενους αποκλειστικά για την στενά εννοούμενη «πάρτη» τους, αλλά έχοντες άποψη επί παντός επιστητού, ενημερωνόμενοι κυρίως από τις εκπομπές και τα έντυπα κους-κους, ίσως και από τον αθλητικό Τύπο, όλοι αντάμα προτιμήσατε να πετάξετε στη θάλασσα το μοναδικό όπλο που σας δίνει αυτή η κουτσουρεμένη δημοκρατία μας. Την ψήφο σας. Λες και δεν φτάνουν τόσοι και τόσοι ρύποι που ρίχνουμε στις θάλασσές μας, έπρεπε να τις επιβαρύνουμε και με κάμποση μωρία και ωχαδερφισμό. Γειά σου Έλληνά μου, γάτε με πέταλα!

Λέει σ’ έναν από τους εξόχως και διαχρονικώς διδακτικούς μύθους του ο Αίσωπος: «Ένα κουνούπι κάθησε στο κέρατο ενός βοδιού που μασούσε αμέριμνο την τροφή του και το ρώτησε: - Μήπως σε βαραίνω; Για να του απαντήσει το βόδι: - Φίλε μου, ούτε όταν ήρθες σε ένοιωσα, ούτε όταν θα φύγεις θα σε νοιώσω».

Τόσο ακριβώς βάρυνε και η αποχή στα ...«κέρατα» των κομμάτων εξουσίας. Κι αν δεν σας καλύπτει ο Αίσωπος, υπάρχει κι ένα εξίσου διδακτικό, σύγχρονο ανέκδοτο που το διηγείτο παραστατικά ο πολύ καλός κωμικός μας, Κώστας Ευριπιώτης: Ένας ελέφαντας περνούσε κάθε μέρα πάνω από μιά μυρμηγκοφωλιά, προξενώντας χιλιάδες απώλειες. Το συμβούλιο της «φυλής» αποφάσισε να του στήσουν καρτέρι οι πιο ικανοί πολεμιστές κι αφού σκαρφαλώσουν πάνω του να τον τσιμπήσουν όλοι μαζί, ώστε να τον αναγκάσουν να μην ξαναπεράσει από τη φωλιά τους.

Πράγματι την επόμενη μέρα, χιλιάδες μυρμήγκια σκαρφάλωσαν στον ελέφαντα κι άρχισαν να τον τσιμπούν στα πιο ευαίσθητα σημεία του. Όμως ο ελέφαντας τινάχτηκε και τα πέταξε όλα κάτω, εκτός από ένα που κατάφερε να γαντζωθεί στον σβέρκο του. Οπότε τα άλλα μυρμήγκια του φώναξαν: «Πνίξτον Δημητράκηηη»!!!

Τους «τσάκισες» δικέ μου με την αποχή σου. Τους «πέθανες»... από το γέλιο που έριξαν.