• Μνημόσυνο

Στη «ζωή μου όλη», όπως λέει ο Καζαντζίδης, δεν γνώρισα πολλούς ανθρώπους όπως είναι ο Δημήτρης Ράπτης. Θέλω να μιλήσω γι’ αυτόν με όσες «λέξεις και πράγματα» έχουν εγγραφεί στην ψυχή μου. Τον συνάντησα για πρώτη φορά όταν είχα έρθει να εγκατασταθώ στη Βούλα, ενώ εκείνος ήταν ο θεσμικός ιδρυτής της «μικρής πόλης» μας, όπως του έλεγα κάθε φορά που συναντιόμαστε.

Ο Δημήτρης Ράπτης και ο Θεόδωρος Γεωργίου άρχισαν από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας τους να αναζητούν αναφορές και άλλες επικοινωνιακές σχέσεις, τις οποίες είτε θα έπρεπε να εφεύρουν, να επινοήσουν και τελικά να κατασκευάσουν. Τελικά δεν έγινε τίποτε απ’ όλα αυτά: αντιθέτως ένα βράδυ σε μία ταβέρνα μου προσφέρει «χέρι με χέρι» το βιβλίο του με τον τίτλο: «Η διαλεκτική στη Γνώση και τη Ζωή» και με υπότιτλο: «Η φιλοσοφία ως επιστατούσα επιστήμη». Όταν μου έδιδε το βιβλίο στα χέρια μου ο ίδιος εγώ ο αποδέκτης έτρεμα. Δύο μόνον παγκοσμίως φιλόσοφοι μου έδωσαν «χέρι με χέρι» τα βιβλία τους. Ο ένας είναι ο καθηγητής μου Jürgen Habermas και ο άλλος ο Richard Rorty, ο οποίος δυστυχώς, πέθανε νωρίς το έτος 2007.

O Δημήτρης Ράπτης αντιπροσωπεύει ένα πνεύμα για τα διοικητικά 3Β του δημάρχου Κωνσταντέλλου, το οποίο είναι ανεξαργύρωτο και σε κοινωνικό και σε συνειδησιακό επίπεδο. Την τελευταία φορά που συναντηθήκαμε, κατάλαβα ότι ο Δημήτρης Ράπτης είναι ο εκπρόσωπος του διαφωτιστικού πνεύματος στην περιοχή της Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης. Σήκωσε το ιστορικό βάρος της αυτογνωσίας για έναν τόπο, όπως είναι η διοικητική περιοχή των 3Β, χωρίς κανένας να κατανοήσει ότι ανάμεσα στις λέξεις και τα πράγματα δεν αναπτύσσονται διαχειριστικές πράξεις. Παρά μόνον πολιτικές.

Θυμάμαι την τελευταία συνομιλία μας (τρεις μέρες πριν πεθάνει) στην οποία μου λέει: «Γεωργίου αναλαμβάνεις το έργο μου». Αυτή η φράση του μεταφράζεται ως εξής: πρώτον, η πολιτική δεν είναι διοικητικό έργο αλλά πολιτική αποστολή (Beruf) κατά τον Max Weber. Και δεύτερον, ο διανοούμενος δεν είναι ειδικός επιστήμων, αλλά ο δημιουργός του κοινωνικού και του πολιτικού κόσμου.

Από τις σελίδες της αγαπημένης μας εφημερίδας «Η ΕΒΔΟΜΗ» φίλε Δημήτρη σε αποχαιρετώ και όπως όλοι οι αναγνώστες μας καταλαβαίνουν, ότι εσύ είσαι ο «θεσμικός ιδρυτής» της γεωγραφικής περιοχής μας, η οποία ακόμη περιμένει να ονομασθεί: «ΔΗΜΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ». Σε θαυμάζω και σε ευγνωμονώ.