Στις τρεις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις κυριαρχούσε η οργή. Τώρα διαγκωνίζεται με την αηδία και την κατάθλιψη. Τι θα υπερισχύσει, θα φανεί στις 20 Σεπτεμβρίου. Τάσσομαι ανεπιφύλακτα υπέρ της οργής. Η αηδία και η κατάθλιψη ενέχουν την παγίδα της αποχής και δεν συνηθίζω να απέχω από όσα με αφορούν. Εχει χυθεί πολύ αίμα ώστε να μην επιτρέπεται, έτσι αστόχαστα να γυρίζουμε την πλάτη στο εκλέγειν, έστω και αν το σκηνικό είναι εν πολλοίς στημένο έξωθεν. Το τελευταίο όπλο, αυτής της έστω μίζερης και υπό ξένη κηδεμονία Δημοκρατίας μας είναι οι εκλογές. Αν επιτρέψουμε να σιγήσει, να πάθει αφλογιστία, αν απαξιωθεί επιπλέον από εμάς τους πολίτες, τότε νομοτελειακά και αναπόδραστα θα ηχήσουν κάποια στιγμή τα άλλα όπλα, τα συμβατικά, όταν δεν θα έχουμε να χάσουμε τίποτε άλλο πέραν της αθλιότητάς μας.
 

Τί διαθέτουμε; Συντρίμια οραμάτων, κουρέλια αυτοσεβασμού, ονείρων τάφους ανοιχτούς, να δέχονται συνέχεια κι άλλα, μόχθους κλεμένους, σκυλεμένους. Μιά οικονομία σε συρρίκνωση και κατάπτωση, μιά κοινωνία σε απόγνωση, νιάτα σε άτακτη φυγή κι ένα μνημόνιο Λεβιάθαν, υπολογισμένο να τσακίσει ανεπανόρθωτα κάθε ελπίδα και προοπτική ανάκαμψης. Αυτά διαθέτουμε, με την ασύλληπτη πολυτέλεια ενός πολιτικού συστήματος αισχρού, πρόστυχου και αναπόσπαστα δεμένου με το διευθυντήριο του 4ου Ράϊχ και το ασύστολο ψεύδος. Παλεύονται αυτά; Στην ανάγκη παλεύω, έστω οπλισμένος με σφεντόνα. Αυτό που δεν παλεύεται είναι η ηττοπάθεια, η γονατισμένη αυτοεκτίμηση και η «μαυροφόρα απελπισιά», έτσι όπως την αποδίδει ο Ιωάννης Πολέμης στο «Κρυφό Σχολειό».

Ένα και μόνο μήνυμα στέλνει η αποχή από τις ευθύνες μας, η εκφραζόμενη με αποχή από τις εκλογές: «Κοπρίτες και λαμόγια, όρνια και ύαινες, αφού τόσο πολύ τη θέλετε την Ελλάδα, πάρτε την ρε, εγώ φεύγω». Κι όσοι δεν μπορούν να φύγουν; Καλά μωρέ, ας ψοφήσουν. Στο κάτω-κάτω αυτοί μας άνοιγαν τον λάκκο με τις επιλογές τους τόσα χρόνια. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω παιδιά, δρόμο.

«Και γιατί να ψηφίσω Λαφαζάνη; Λέει τα ίδια που έλεγε κι ο Τσίπρας πριν εφτά μήνες. Πιθανότατα νά ‘ναι κι αυτός ψεύτης κι απατεώνας, πράκτορας και πιόνι σαν τον απερχόμενο γλυκανάλατο. Θα πάω γιά μπάνιο στις 20 κι αυτοί, όλοι, να πάνε να ........».

Πριν της οργής τ’ ολόγιομο ποτήρι αδειάσεις ως τον πάτο, πριν πεις στον άρχοντα του κόσμου από κάτω «σ’ έχω γραμμένο, τίποτε δεν περιμένω», δώσου στο δίκοπο μαχαίρι της ελπίδας ακόμα μιά φορά γιά να σε σφάξει κι ίσως σ’ αλλάξει, πού το ξέρεις; Τη μίζερη ζωή σου με λεπίδα φωτεινή, ρομφαία προγονική να σε χαράξει.

Ξεφούσκωσε και το παραφουσκωμένο μπαλόνι της «Χρυσής Αυγής». Τους ακούσατε; τους είδατε πουθενά τους «υπερπατριώτες»; Το λαθρο-μεταναστευτικό ήταν η αιχμή του δόρατός τους. Ποιό δόρυ; Ούτε γκλίτσα. Τουμπεκί ψιλοκομμένο οι τζάμπα μάγκες, εξαφανίστηκαν, τώρα που εύλογα θα περίμεναν οι οπαδοί τους ότι θ’ άρπαζαν την ευκαιρία να φανούν και να πείσουν. Το σύστημα τους ξεκόλλησε επί Γιωργάκη από το 1,2%, τους έστησε σκιάχτρα του φιλήσυχου πολίτη, να περνάνε το μήνυμα οι πασοκο-νουδούλοι «ή εμείς οι λογικοί, ή αυτοί, πρόσεξε καημένε». Τώρα που το σύστημα έπαψε να τους χρειάζεται, οι νταήδες έγιναν αρνάκια, τώρα με τρίτο, θηριώδες μνημόνιο και με χιλιάδες λαθρομετανάστες να μπουκάρουν καθημερινά στην Ελλάδα και να μεταβάλλουν ετσιθελικά και ραγδαία τις πληθυσμιακές αναλογίες και ισορροπίες. Τώρα το σύστημα των δουλικών της Γερμανίας παίζει τα ρέστα του.

Μόνο που δεν καταλαβαίνουν ότι οι Γερμανοί δεν θέλουν στα πόδια τους ελληνική μεγαλοαστική τάξη. Θέλουν η ελλαδική αποικία τους να κατοικείται από σκυφτούς είλωτες και πένητες. Θα την ισοπεδώσουν μετ’ ου πολύ την ελληνική μεγαλοαστική τάξη, θα με θυμηθείτε. Λίγη υπομονή μεγαλοκυράτσες, μέχρι το 4ο, ή το 5ο μνημόνιο. Οι δε πωλητικοί μας καλά θα κάνουν να σταθούν λιγάκι στις απαξιωτικές γιά τους Έλληνες δηλώσεις Σόϊμπλε που μας απεκάλεσε αξιολύπητους. Όμως ο νεοναζί Γερμανός υπουργός Οικονομικών δεν έχει γνωρίσει Έλληνες πολίτες. Μόνο πολιτικούς-πωλητικούς «Έλληνες» έχει γνωρίσει, οπότε εδώ που τα λέμε δεν έχει άδικο να εκφράζει τέτοια γνώμη.

Ανακεφαλαιώνω: Αποχή=βούτυρο στο ψωμί των ξένων κατακτητών και των εγχώριων λακέδων τους. Ψήφος ξεκάθαρα κι ανυποχώρητα αντιμνημονιακή κι αν μας πουλήσουν κι αυτή τη φορά, μετά δεν μας μένει παρά να κατεβούμε στον ομαλό, όπως λέει το κρητικό ριζίτικο. Κι όσοι πιστοί στην Ελλάδα προσέλθετε. Οι υπόλοιποι, πάντοτε άχθος και τροχοπέδη ήταν γιά το Γένος. Χθες έγλειφαν τους ναζί, προχθές τους Τούρκους, σήμερα γλείφουν τους νεοναζί που παριστάνουν την πρωτοκαθεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τους σιχαίνομαι, αλλά τί να κάνω; Που με τέτοιους συγκάτοικους με τιμωρεί γιά τις αμαρτίες μου διαχρονικά ο Μεγαλοδύναμος.

Ποτέ δεν μου έφταιξε κανείς αλλοεθνής άρπαγας και δυνάστης. Τα πατριωτάκια μου-θυρωροί στις Κερκόπορτες μου φταίνε. Τους αφιερώνω, κλείνοντας, τα λόγια αγάπης του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, που απεύχομαι μεν να τα καταστήσει η αμείλικτη Ιστορία και πάλι επίκαιρα, αλλά δεν μπορώ και να το αποκλείσω ως ενδεχόμενο: «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους».

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 223 guests και κανένα μέλος