Αξίζει μία ιστορική αναδρομή, πώς διορίζονταν και διορίζονται(;) στη Βουλή των Ελλήνων οι διάφοροι εργαζόμενοι με τους παχυλούς μισθούς.



Τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης και ως το 1980 οι υπάλληλοι της Βουλής χωρίζονταν σε Κορίνθιους και Βοιωτούς, καθώς οι μεν είχαν διοριστεί επί προεδρίας του Κ. Παπακωνσταντίνου που καταγόταν από την Κόρινθο και οι δε επί προεδρίας του Βοιωτού Δ. Παπασπύρου (ο οποίος έφερε και το παρατσούκλι «Παλάντζας»).

Όταν παρέλαβε τη Βουλή ο Αθανάσιος Τσαλδάρης το 1989 από τον προκάτοχό του Ιωάννη Αλευρά είχε λιγότερους από 500 υπαλλήλους και το 1991 έφτασαν τους 571. Το 1994 επί Κακλαμάνη οι κατεχόμενες θέσεις ήταν 710 και σε μία 10ετία ανήλθαν σε 824.

Ο παραπάνω αριθμός των υπαλλήλων αυξήθηκε ως τις εκλογές του 2004, ξεπερνώντας τους 1.000, καθώς είχαν δημιουργηθεί νέες θέσεις λόγω της λειτουργίας του Καναλιού της Βουλής, του Βρεφονηπιακού Σταθμού, του γυμναστηρίου, αλλά και με την πρόσληψη ειδικών φρουρών. Επί Μπενάκη, το 2006, οι υπάλληλοι είχαν φτάσει τους 1.305. Επί Σιούφα το 2009 και δίχως να συμπεριλαμβάνεται το τελευταίο «κύμα» μονιμοποιήσεων μετακλητών, το οποίο κάλυψε τις διακομματικές «ανάγκες», οι κατεχόμενες θέσεις έφτασαν τις 1.514.

Οι υπάλληλοι σήμερα μαζί με τους 72 ειδικούς φρουρούς ανέρχονται συνολικά σε 1.383. Αν προστεθούν και οι 360 αστυνομικοί της φρουράς του Κοινοβουλίου (αναμένεται να μειωθούν κατά 130), τότε ο συνολικός αριθμός φτάνει τους 1.743. Και να σκεφθεί κανείς ότι

η Γερμανία με 100 εκατ. πληθυσμό έχει μόλις 400 υπαλλήλους στην Ομοσπονδιακή Βουλή.

Με τη ...βοήθεια του John Porfyris

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 253 guests και κανένα μέλος