Παρέμβαση της εισαγγελίας του Αρείου Πάγου προκάλεσε, ως γνωστόν, η καταγγελία της βουλευτού των ΑΝ.ΕΛ. Σταυρούλας Ξουλίδου, για απόπειρα χρηματισμού της (με 2-3 εκατομμύρια ευρώ), με σκοπό να ψηφίσει ‘’ναι’’ κατά την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. (τύπος και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, της 27/11 κ.ε.). Ξεσηκώθηκε σύσσωμοι η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ, κάποιοι ‘’ανεξάρτητοι’’, τα όποια “ελεύθερα’’ και εύθικτα πνεύματα και... διέρρηξαν τα ιμάτιά τους! “Τι πράγματα είναι αυτά”; “Γίνονται τέτοια πράγματα”;, “Όποιος έχει στοιχεία να τα καταθέσει”, “εκτίθεται το πολιτικό σύστημα”! Τς, τς, τς. Τρομερά πράγματα. Ανήκουστα· κακοήθειες.

Για “παραμύθια της χαλιμάς”, μιλάει ο φερόμενος ως φυσικός αυτουργός της απόπειρας χρηματισμού, και ο σοφός λέει, πως δεν υπάρχει “καπνός χωρίς φωτιά”.

Η βουλευτής όμως, ζήτησε να γίνει άρση του τηλεφωνικού της απορρήτου· έχει στοιχεία, λέει και το επιβεβαιώνει και ο Πάνος Καμμένος, που τον έχει “μαδήσει”!

‘Οταν διαφωνείς στο έλασσον, δεν παραβλέπεις το κυριο και μείζον, για ν ‘αλλάξεις ‘’παράγκα’’, όπως έκαναν μερικοί που γύρισαν στη Ν.Δ. και κάποιοι που το επιδιώκουν, χάριν βεβαίως, της πατρίδος(!) και της “παράταξης’’! και όλως συμπτωματικώς, και του... ευατού τους. Ηταν ένας φόβος, μια υποψία που την είχα εκφράσει στον ίδιο τον Πάνο Καμμένο προ των εκλογών του ‘12.

Παράδειγμα ο Κων. Μαρκόπουλος, παλιός Νεοδημοκράτης, πήγε με τον Σαμαρά το 1993, απ’ όπου την κοπάνησε το 1999, οσφραινόμενος ότι “το καράβι βουλιάζει” κι επανεντάχθηκε στη Ν.Δ.

To “έργο” ξαναπαίχτηκε το 2012, που διαγράφηκε από τη Ν.Δ. μαζί με άλλους 21, που καταψήφισαν τον εφαρμοστικό νόμο του 2ου μνημονίου. Αντιμνημονιακός λοιπόν και ως αντιμνημονιακός εντάχθηκε στους ΑΝ.ΕΛ., όπου και εξελέγη βουλευτής το ‘12 ως αντιμνημονιακός, τώρα, μετά την ανακυβίστηση, ξανάγινε μνημονιακός. Πότε ακολουθούσε “το συμφέρον του έθνους”, της πατρίδας, της χώρας, του λαού - πέσ’ τε το όπως θέλετε (αν και είναι διαφορετικές έννοιες - παράδειγμα έφερα, γιατί μου φαινόταν για σοβαρός άνθρωπος.

Δυστυχώς, στην οποιαδήποτε αλλαγή πλεύσης και ανάκρουσης πρύμνας, τις περισσότερες φορές, υπάρχει ιδιοτέλεια και όχι “υψηλοί στόχοι” και το κοινό συμφέρον.

Υπάρχει βαθύτατη πολιτική διάβρωση και σήψη! Αυτό είναι άκρως ανησυχητικό και η εξαγορά δεν γίνεται πάντα με χρηματισμό. Υπάρχει η ιδιοτελής πολιτική επιδίωξη, οι προσωπικές φιλοδοξίες και το τίμημα δεν είναι πάντα χρηματικό. Διαφέρει δε και κατά το μέγεθος και κατά το είδος του τιμήματος. “Παραστατικά στοιχεία” ουδέποτε εκδίδονται, οι δε διαπραμγματεύσεις και δοσοληψίες ουδέποτε γίνονται δημοσίως και επ’ ακροατηρίω!

Δύσκολα λοιπόν η δικαιοσύνη, και σπανίως βρίσκει αποδεικτικά στοιχεία. Πάρα πολλά πράγματα αποδεικνύονται εκ του αποτελέσματος, της διαδρομής και της συλλογιστικής (κοίτα άρθρο Κ.Β. στην ΕΒΔΟΜΗ της 18/10/14 φ. 854 “ούτε εκβιάζονται - ούτε εξαγοράζονται”.   

                                               

Κώστας Βενετσάνος

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 236 guests και κανένα μέλος