Έγραφα πρόσφατα και το ξαναγράφω για να το εμπεδώσουμε: Για να σκεφθούμε ψύχραιμα και ορθά και να δράσουμε αναλόγως πρέπει ν’ απεγκλωβιστούμε από την “πεπατημένη” αρένα του “Κολοσσαίου” των Βρυξελλών!

Από το υπερκράτος Λεβιάθαν της Ο.Ν.Ε. (και της παρεπόμενης ΤΤΙΡ), και του νεο-φιλελευθερισμού της ασυδοσίας του κεφαλαίου. (Μιλάμε για το μεγάλο κεφάλαιο και ιδίως το χρηματο-οικονομικό).

Αρνούμαι να παίξω το “παιχνίδι” τους, με τους δικούς τους αυθαίρετους κανόνες, στη δική τους αρένα, με το δικό τους διαιτητή! Δεν μπορούν να μας υποχρεώσουν κι ας λύγισε ο επίορκος και αδύναμος Τσίπρας, κάτω από οποιεσδήποτε πιέσεις και εκβιασμούς (και μαζί μ’ αυτόν, βέβαια, κι οι άλλοι που τον στήριξαν στην αποστασία).

Πρέπει να τους αναγκάσουμε, ν’ ανταγωνιστούν στο δικό μας “στάδιο”, με έντιμους και απαράγραπτους δίκαιους κανόνες, το δικό μας “άθλημα”: ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΝ!

Η Κυβέρνηση των ριψάσπιδων και επίορκων πέρασε ήδη από τη Βουλή την πρώτη δέσμη “προαπαιτούμενων με μικρές αλλά οδυνηρές απώλειες. Όμως, οι πλειστηριασμοί αρχίζουν! Τα “κοράκια” ακονίζουν τα ράμφη τους. Τα σπίτια περνάνε στα χέρια των “τραπεζών” και των funds. Ακολουθεί σύντομα η δεύτερη δέσμη με τα απ-ασφαλιστικά μέτρα και το φορολογικό.

Οι δυνάστες - δανειστές ΔΕΝ πρόκειται να καμφθούν προτού αρπάξουν και την τελευταία πλουτοπαραγωγική και καταναλωτική πηγή. Από κοντά και τα κοράκια τους. Δεν θ’ αφήσουν σπίτι για σπίτι, που να μην το φάνε, για “ένα κομμάτι ψωμί”.                                 

Και δεν κινδυνεύουν μόνο(!) τα σπίτια δανειοληπτών ή χρεωμένων νοικοκυριών. Αυτά κινδυνεύουν άμεσα.  Έπονται και τα σπίτια αυτών που σήμερα, κουτσά - στραβά έχουν και πληρώνουν τον ΕΝΦΙΑ, τους φόρους, τ’ ασφαλιστικά ταμεία, τους τοκογλυφικούς διακανονισμούς, με 5%(!), τα έξοδα στοιχειώδους διαβίωσης.

Όταν μειωθούν κι άλλο οι συντάξεις, οι μισθοί και οι λοιπές απολαυές, ενώ παράλληλα θ’ αυξάνουν οι φορολογικές και άλλες υποχρεώσεις, το ισοζύγιο θα γίνει αρνητικό και γι’ αυτούς που σήμερα αντέχουν ακόμη. Από πού, τότε, θα πληρώνουν κι αυτοί; Η επίθεση στην ελληνική κοινωνία είναι μεν σταδιακή, αλλά εν τέλει είναι καθολική.

Τα κόμματα, αυτά, τουλάχιστον, που βρίσκονται στη Βουλή, με εξαίρεση το ΚΚΕ και την ενοχοποιημένη, έστω, ηγεσία της Χ.Α., ασχέτως επικοινωνιακών στρατηγικών, δεν δικαιούνται ή αδυνατούν να στηρίξουν την ελληνική κοινωνία που λεηλατείται.

Δυστυχώς, απερίσκεπτα ή φοβισμένα, αυτά τα κόμματα κι αυτούς τους εκπροσώπους ψήφισε ο ελληνικός λαός.

Επομένως, το βάρος πλέον της αντιμετώπισης του προβλήματος πέφτει στις πλάτες των ίδιων των πολιτών.

Φτάσαμε να βρεθούμε “με την πλάτη στον τοίχο”. Ήρθε η ώρα να πούμε: Φτάνει πια! Έως εδώ.

Είναι προφανές πλέον ότι οι μνημονιακές πολιτικές είναι αδιέξοδες και οδηγούν το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού στην εξαθλίωση. Άσχετα από ιδεολογίες και κομματικές επιλογές.

Αυτό που προέχει αυτή τη στιγμή είναι η σωτηρία της πατρίδας και του ελληνικού λαού.

Οι πολίτες όμως, όπως είναι ευνόητο, αδυνατούν ν’ αντισταθούν μεμονωμένα. Την αντίσταση θα την κάνουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ. Οργανωμένα κατά πόλεις, χωριά και συνοικίες. Με νομική και κοινωνική στήριξη. Δυναμική, μαχητική. Κανένας μόνος του: Κανένας μοιρολάτρης ή απαθής. Δύναμή μας η ένωσή μας.

Οι δυνάμεις που αντιστέκονται: Κινήσεις πολιτών, πολιτικά κινήματα, κόμματα, οργανώσεις, προσωπικότητες πρέπει να ενωθούν σ’ ένα ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ Αντίστασης για την Εθνική και Κοινωνική σωτηρία. Για την προστασία κάθε πολίτη και όλων μαζί.

Για τις επιδιώξεις και τα μέσα, σε εθνικό επίπεδο έχω αναφερθεί αναλυτικότερα σε άρθρο μου στην “7η” (24/10/2015 φ. 905. www.ebdomi.com, αρχείο - άρθρα Κ.Β.).

Σήκω απ’ τον καναπέ σου, προτού στον κατασχέσουν!!!

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 174 guests και κανένα μέλος