Σε πρόσφατο άρθρο μου με τίτλο, “τί να κάνουμε”, έλεγα ότι για ν’ αντισταθούμε αποτελεσματικά στη νέα ιδιότυπη και ύπουλη κατοχή της πατρίδας μας και τον εξανδραποδισμό των Ελλήνων, απαιτείται πριν απ’ όλα θεωρητική δουλειά.

Σ’ αυτήν θα προσπαθήσω να συμβάλλω υπεύθυνα με τις μικρές μου δυνάμεις, απεγκλωβισμένος από την “πεπατημένη” αρένα του Κολοσσαίου - των Βρυξελλών! Το υπερκράτος Λεβιάθαν1 της Ο.Ν.Ε. και του νεο-φιλελευθερισμού της ασυδοσίας του κεφαλαίου.

Αρνούμαι να παίξω το “παιχνίδι” τους, με τους δικούς τους αυθαίρετους κανόνες, στη δική τους αρένα.

Πρέπει να τους αναγκάσουμε, ν’ ανταγωνισθούν στο δικό μας στάδιο, με έντιμους κι απαράγραπτους δίκαιους κανόνες, το δικό μας “άθλημα”.

Το ΔΙΚΑΙΟΝ!

Μα, για ν’ αγωνιστούμε κι εμείς και ν’ αντισταθούμε αποτελεσματικά, πρέπει ν’ απαλλαγούμε από ιδεοληψίες, ψευδαισθήσεις, παραπλανητικές πεποιθήσεις που μας έχουν μπολιάσει, με μεγάλη μαστοριά, μέσα από “διαύλους” υψηλών συχνοτήτων και αποχαυνωτικής αποπλάνησης και παραπληροφόρησης.

Χοντρικά, η παραπλάνηση αυτού του είδους οδηγεί σε φοβίες ανεξήγητες, ως θέσφατα, και ανεξερεύνητες, ως ταμπού: “Γκρεμός”, “χάος”, “βράχια”, “Τιτανικός”,... “αρμαγεδώνας”, “κόλαση”!!! τσ, τσ, τσ...

Περί όλων αυτών των φρικτών τεράτων της “αποκαλύψεως”, δεν θα μπω στη διαδικασία ν’ αποδείξω τη φαντασιακή εικονική “ύπαρξή” τους. Να μας την αποδείξουν εκείνοι που τα επικαλούνται, για να μας τρομοκρατήσουν.

Στο παρόν θέλω ν’ ασχοληθώ για λίγο, με φιλική διάθεση, για τα δογματικά “κολλήματα”, που έχει μια μερίδα αντιδρώντων, μάλιστα, συναγωνιστών της αριστεράς. Ενδεικτικά αναφέρω, μια κάποια διαφαινόμενη αποστροφή προς το έθνος, και σ’ αντιδιαστολή μια μονοσήμαντη προσκόλληση προς την ταξική αντιπαλότητα.

Ν’ αναφέρω ακόμη την πολυδιάσπαση και την διεκδίκηση της ιδεολογικής καθαρότητας και της ορθολογικής “μοναδικότητας”. Όλ’ αυτά θα προσπαθήσω να τ’ αναλύσω στο προσεχές άρθρο μου, μετά την 28η Οκτωβρίου, που πρέπει να μας εμπνεύσει ΟΛΟΥΣ. Όμως, παρενθετικά θα ήθελα να πω, για λόγους κυρίως επικοινωνιακούς, να μην τονίζεται ιδιαιτέρως, ο όρος “αριστερά”, γιατί μετά την “κωλοτούμπα” του ΤΣΙΠΡΑ, έχει φορτισθεί αρνητικά: «Αυτή είναι η “αριστερά”; διερωτώνται πολλοί. «Είδαμε τι κάνανε “κι αυτοί”», λένε άλλοι, με περιφρονητικό ύφος. “Όλοι ίδιοι είναι”! Ο φωτοστέφανος της αριστεράς, με την ενδοτική και προδοτική συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, συσκοτίστηκε! Εξ’ άλλου, στην παρούσα φάση εκείνο που προέχει είναι η σωτηρία της πατρίδας και του λαού.

Ο αγώνας αντίστασης είναι πατριωτικός - εθνικός και κοινωνικός. Για τούτο και οι δυνάμεις που αντιστέκονται στην οικονομική ιδιότυπη κατοχή, στην αρπαγή των πλουτοπαραγωγικών μας πηγών - της κοινόκτητης κρατικής περιουσίας - αλλά και της ιδιωτικής περιουσίας - των σπιτιών και των χωραφιών μας, αφού μας αφαίρεσαν προηγούμενα τα εισοδήματά μας, και συνεχίζουν, μέχρι να ρουφήξουν και την τελευταία ικμάδα του λαού μας, οι δυνάμεις που αντιστέκονται - κόμματα, κινήματα, οργανώσεις και μεμονωμένες προσωπικότητες - ΟΛΟΣ Ο ΛΑΟΣ - πρέπει να ενωθούν σ’ ένα ενιαίο ΜΕΤΩΠΟ, σ’ ένα νέο Ε.Α.Μ. και ν’ αντιπαλέψουν τη λαίλαπα του νεο”-φιλελευθερισμού”, που επελαύνει με εμπροσθοφύλακες το κουαρτέτο των “θεσμών” της Ο.Ν.Ε., της ΕΚΤ., της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ.

ΜΕΤΩΠΟ, συμπατριώτες,

Μέτωπο οριζόντιο, χωρίς κομματικές ηγεμονίες, ασχέτως ιδεολογικο-πολιτικών διαφορών του παρελθόντος και ασχέτως κοσμοθεωρητικών οραμάτων του του μέλλοντος - όπως και στο ΕΑΜ - αρκεί να συμφωνούμε στη βασική επιδίωξη της πραγματικής απελευθέρωσης της πατρίδας μας και της κοινωνικής απελευθέρωσης από τον οικονομικό βραχνά, του ελληνικού λαού, καθώς και στον τρόπο που θα επιτευχθεί ο κύριος απελευθερωτικός σκοπός.

Ενδεικτικά και πάλι αναφέρω·

- κατάργηση των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ μονομερώς
- Αναστολή πληρωμών χρέους
- Λογιστικός, νομικός, δικαιακός και πραγματικός έλεγχος του επαχθούς χρέους
- Απαίτηση γερμανικών οφειλών
- Αποχώρηση από την ΟΝΕ
- Εκδοση εθνικού νομίσματος
 

Χωρίς εθνικό νόμισμα, ΔΕΝ υφίσταται εθνική ανεξαρτησία! - Ανεξάρτητη κρατική οντότητα.


1. Λεβιάθαν: Δαίμονας της Βίβλου, θαλάσσιο τέρας με 7 κεφάλια. Σύμφωνα με την Magna moralia της καθολικής εκκλησίας, εκπρόσωπος ενός από τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα.

Εδώ αναφερόμαστε στο πολιτικο-φιλοσοφικό έργο του Τόμας Χομπς (1588-1679) “Το (ακατάλυτο) Κράτος Λεβιάθαν”, με τη μορφή της απόλυτης μοναρχίας, είτε του αντιπροσωπευτικού Κοινοβουλίου (των Λόρδων, κυρίως, στην εποχή του), στο οποίο “οφείλουμε την (κατασταλτική) ειρήνη και την διαφέντεψή μας”.

 

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 220 guests και κανένα μέλος