Οι Ο.Α. που ετελούντο προς τιμήν του Ολυμπίου Διός, άρχισαν να καταγράφονται και όχι να τελούνται για πρώτη φορά, από τον Ιππία τον Ηλείο,  τον 5ο αι. π.Χ

«αέν ριστεύειν καί πείροχον μμεναι λλων, μηδέ γένος πατέρων ασχυνέμεν» 

(Όμηρος, ΙΛΙΑΣ, Ζ, 208-209)

(= να είμαι πάντα πρώτος και να ξεπερνώ τους άλλους και ούτε να ντροπιάζω τη γενιά των προγόνων μου).

«ἆθλα γάρ οἷς κεῖται ἀρετῆς μέγιστα, τοῖς δέ καί ἄνδρες ἄριστοι πολιτεύουσιν»

(Θουκυδίδης, 460-396/5, “Περικλέους Επιτάφιος”, Β, 46).

(= γιατί όπου έχουν καθιερωθεί / θεσμοθετηθεί πάρα πολύ μεγάλα βραβεία αρετής εκεί ακριβώς ζουν ως πολίτες άντρες άριστοι - με τη μεγαλύτερη αρετή).

«Εἷς ἐμοί μύριοι, ἐάν ἄριστος ἦ»

(Ηράκλειτος, 544-484, Fragment 49/2)

(= ο ένας για μένα ισοδυναμεί με δέκα χιλιάδες, αν είναι άριστος).

Αγαπητές/οί Αναγνώστριες/στες,

ξανασυναντιόμαστε, μετά την βραχύχρονη ανάπαυλα της θερινής ραστώνης, ελπίζω και εύχομαι όλοι γεροί, ακμαίοι, ανανεωμένοι και προπαντός “εν εγρηγόρσει” για να διανύσουμε μαζί άλλη μια χαλεπή (=δύσκολη) χρονιά, που όλοι γνωρίζουμε ότι μας περιμένει. Από το 2009, σχεδόν επί “δύο Ολυμπιάδες”, για να είμαστε αισιόδοξοι μες στην απαισιοδοξία μας, κάθε πέρυσι και καλύτερα, κάθε φέτος και χειρότερα ή όπως έλεγαν οι πρόγονοί μας ἀεί τά πέρυσι βελτίω” παροιμιακή φράση που εκφωνούσαν οι Αθηναίοι όταν ταπεινώνονταν από τους Μακεδόνες.

Οπλιστείτε λοιπόν με υγεία, δύναμη και προπαντός γνώση για να μην αυταπατάσθε και σας απατούν.

Τον Αύγουστο, από 5/8 έως 21/8 2016, όλοι παρακολουθήσαμε για δεκαέξι ημέρες το σημαντικότερο αθλητικό γεγονός του κόσμου, τη μεγαλύτερη γιορτή της ανθρωπότητας, τους 31ους Ολυμπιακούς Αγώνες που διεξήχθηκσαν στο Ρίο της Βραζιλίας.

Το μεγαλύτερο βιομηχανοποιημένο προϊόν (megaproject) της σύγχρονης εποχής. Τριακόσια αθλητικά γεγονότα, ένδεκα χιλιάδες αθλητές, διακόσιες έξι χώρες συμμετείχαν στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός του πλανήτη, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, που κληροδότησαν οι Έλληνες στην ανθρωπότητα, αφού η γενέτειρά τους βρίσκεται εδώ, στην Ολυμπία.

Τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες (Ο.Α.) ίδρυσε και διοργάνωσε ο Ηρακλής ο Ιδαίος, ο οποίος ήρθε από την Κρήτη μαζί με τους αδελφούς του Κουρήτες, καθόρισε το μήκος του σταδίου στην Ολυμπία (192 μ.), οργάνωσε έναν αγώνα δρόμου και στεφάνωσε το νικητή με στεφάνι αγριελιάς (κότινον) πολλές χιλιάδες χρόνια πριν. Οι Ο.Α. δεν διοργανώθηκαν το 776 π.Χ. για πρώτη φορά, όπως εσφαλμένως υποστηρίζεται από την “επίσημη” βιβλιογραφία.

Οι Ο.Α. που ετελούντο προς τιμήν του Ολυμπίου Διός, άρχισαν να καταγράφονται και όχι να τελούνται για πρώτη φορά, από τον Ιππία τον Ηλείο, σοφιστή του 5ου αι. π.Χ., ο οποίος και συγκρότησε τον πρώτο κατάλογο νικητών στους Ο.Α., με πρώτο αγώνισμα το δρόμο, όπου νίκησε ο Κόροιβος ο Ηλείος και στέφθηκε πρώτος Ολυμπιονίκης.

Οι Ο.Α. ανανεώθηκαν / αναδιοργανώθηκαν το 884 π.Χ. όταν τρεις βασιλιάδες (Ίφιτος ο Ηλείος, Λυκούργος ο Λακεδαιμόνιος και Κλεισθένης ο Π(ε)ισάτης) ζήτησαν χρησμό από το Μαντείο των Δελφών, για το πώς θα σταματούσαν οι πόλεμοι, οι εμφύλιες διαμάχες και οι λοιμώδεις νόσοι. Το Μαντείο αποφάνθηκε με την ανανέωση των Ο.Α. και την καθιέρωση της Ολυμπιακής Εκεχειρίας: «χρόν δ στερον φιτος, γένος μν ν π ξύλου, λικίαν δ κατ Λυκοργον τν γράψαντα Λακεδαιμονίοις τος νόμους, τν γνα διέθηκεν ν λυμπί πανήγυρίν τε λυμπικν αθις ξ ρχς κα κεχειρίαν κατεστήσατο, κλιπόντα π χρόνον πόσος δ οτος ν: ατίαν δ δι' ντινα ξέλιπε τ λύμπια, ν τος χουσιν ς λυμπίαν το λόγου δηλώσω. τ δ φίτ, φθειρομένης τότε δ μάλιστα τς λλάδος π μφυλίων στάσεων κα π νόσου λοιμώδους, πλθεν ατσαι τν ν Δελφος θεν λύσιν τν κακν: καί ο προσταχθναί φασιν π τς Πυθίας ς ατόν τε φιτον δέοι κα λείους τν λυμπικν γνα νανεώσασθαι.

(Παυσανίας, Ελλάδος Περιήγησις, Ηλιακά Α΄).

Σημειολογικά, σημειώνω πως μετά από 108 χρόνια (2004), όσα δηλαδή λείπουν, γύρισαν στη γενέτειρά τους οι σύγχρονοι εμπορευματοποιημένοι Ο.Α. που ξεκίνησαν το 1896. (1896 + 108 = 2004!!).

Το σύμβολο των Ο.Α., η Ολυμπιακή Φλόγα, αναπαριστάνει την κλοπή της φωτιάς του Δία από τον Προμηθέα και οι ρίζες της ανάγονται στην Αρχαία Ελλάδα, όπου μια φωτιά εκρατείτο άσβεστη κατά τη διάρκεια των Ο.Α.

Η Ολυμπιακή Φλόγα έσβησε στο Ρίο τα ξημερώματα της Δευτέρας 22/8/2016 για να ξανανάψει το 2020 στο Τόκιο, όπου θα διεξαχθούν οι 32οι Ο.Α. μετά την αφή της στην Ολυμπία.

Η Ελλάδα συμμετείχε με 92 αθλήτριες / αθλητές. Ήταν η μικρότερη αποστολή με τις περισσότερες ελπίδες για μεγαλύτερες επιτυχίες, διακρίσεις και μετάλλια.

Κερδίσαμε έξι μετάλλια (3 χρυσά, 1 αργυρό και 2 χάλκινα). Η ελληνική ομάδα πέτυχε την 5η καλύτερη συγκομιδή της ιστορίας της σε μετάλλια και κατετάγη 26η στον τελικό πίνακα μεταλλίων, στους Ο.Α. του Ρίο του 2016. Αντίστοιχα η διοργανώτρια χώρα Βραζιλία (20πλάσια πληθυσμιακά έναντι της Ελλάδας) κατετάγη 13η με 19 μετάλλια.

Σε 78 χώρες που κέρδισαν μετάλλια, περάσαμε παραδοσιακές δυνάμεις του παγκόσμιου αθλητισμού, όπως την Αργεντινή, την Ουκρανία, τη Σερβία, την Ινδία, τη Σουηδία, το Βέλγιο.

Η Γαλανόλευκη υψώθηκε τρεις φορές και ανακρούστηκε ο εθνικός ύμνος της πατρίδας μας. Όλη η οικουμένη υποκλίθηκε και εμείς νιώσαμε μεγάλη υπερηφάνεια, ευφορία, χαρά, δύναμη και κουράγιο από το μεγαλείο ψυχής και το αταλάντευτο ταλέντο των Ελλήνων αθλητών.

Η παγκόσμια Ελλάδα της Αριστείας, της Προόδου, της Γνώσης και της Επιτυχίας θριάμβευσε και όχι η Ελλάδα της “ρετσινιάς”, όπως τη θέλουν μερικοί, με μειωμένα ανακλαστικά και σύνδρομα κατωτερότητας.

Παρ’ όλη την κατάργηση όλων των θεσμών Αριστείας και στις τρείς βαθμίδες εκπαίδευσης από τον πρώην Υπουργό Παιδέιας Αριστείδη (τί ειρωνεία!! άριστον+είδος) Μπαλτά, ο οποίος ακρωτηρίασε με το μπαλτά την Αριστεία και την χαρακτήρισε ως “ρετσινιά” και τον νυν Υπουργό Νίκο Φίλη, ο οποίος συνεχίζει την καθεστωτική αντίληψη του προκατόχου του.

Παρά την πλήρη ισοπέδωση των παραδοσιακών αξιών, υπάρχουν ακόμη Έλληνες που θέλουν την Ελλάδα στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου. Γνωρίζουν καλά ότι μόνο αυτό της αξίζει!!!

Οι Έλληνες Ολυμπιονίκες μάς δίδαξαν:

― όσο ψηλά κι αν είναι ο πήχυς, εμείς οι Έλληνες μπορούμε να τον ξεπεράσουμε (Κατερίνα Στεφανίδη).

― Τα όρια υπάρχουν για να τα ξεπερνάμε και όχι για να μας απαγορεύουν να κάνουμε αυτό που θέλουμε.

― Πώς τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα

― Είναι η τελευταία σου ευκαιρία, αξιοποίησέ την όσο μπορείς. Μπόρεσε αυτό που δεν μπορείς να φανταστείς (Σπύρος Γιαννιώτης).

― Την ανωτερότητα της ελληνικής φυλής.

― πως οι διακρίσεις έρχονται και μέσω οικονομικής κρίσης.

Οι φετινοί Ο.Α. μας δίδαξαν πως η Αριστεία είναι βαθιά ριζωμένη στο DNA μας. Πρέπει να την προασπίσουμε και να την ενθαρρύνουμε σε όλα τα επίπεδα, αν θέλουμε να εξέλθουμε του τέλματος και της σήψης που παρατηρείται γύρω μας.

Οι Ο.Α. γνήσια τέκνα της αρχαιοελληνικής σκέψης και τα ιδεώδη που μεταφέρουν από γενιά σε γενιά προάγουν και ενισχύουν την έννοια της Αριστείας. Της Αριστείας που δρα στα πλαίσια της Άμιλλας και του Ευ αγωνίζεσθαι. Ο Ελληνικός αθλητισμός ανέβηκε στο υψηλότερο βάθρο και ανέδειξε τη μαγεία της νίκης, το ταξείδι χαράς προς την κορυφή, την καταξίωση και τη φυσική ανάγκη του ατόμου να πετυχαίνει και να διακρίνεται. Το δυστύχημα είναι πως τα ταλέντα στην Ελλάδα αναγνωρίζονται μόνο και εφόσον πρώτα διακριθούν. Πριν είναι σαν να μην υπάρχουν και δεν έχουν καμμία στήριξη από την πολιτεία. Τα όψιμα συγχαρητήρια της πολιτικής ηγεσίας νοθεύουν και δεν τιμούν την επιτυχία των ολυμπιακών αθλητών μας. Θα τους παρότρυνα μάλιστα να μη δεχτούν τις όψιμες τιμές που τους ετοιμάζουν κατόπιν εορτής, γιατί θα είναι σαν να υποτιμούν τις προσπάθειές τους, τους αγώνες τους, τις επιτυχίες τους και τον ίδιο τους τον εαυτό.

Ο Ευρύαλος προκάλεσε τον Οδυσσέα και εκείνος θεωρώντας τα λόγια του μεγάλη ταπείνωση και προσβολή της αρετής του επιβεβαίωσε την υπεροχή του στη δισκοβολία, (το αιώνιο ελληνικό φιλότιμο της φυλής μας). Το αθλητικό πνεύμα είναι ισοδύναμο με το ηρωικό. Κάθε αθλητής είναι ως ένας ήρωας που προσπαθεί να ξεπεράσει τους άλλους και να διακριθεί. Η κοινωνία τις εποχής περιβάλλει με μεγάλη εκτίμηση τους αθλητές που ασκούνται για την υπεροχή και τη διάκριση. Η αρετή και η κοινωνική αναγνώριση αποτελούν τις σημαντικότερες όψεις της ταυτότητας του Έλληνα αθλητή.

«τὸν δ᾿ αὖτ᾿ Εὐρύαλος ἀπαμείβετο νείκεσέ τ᾿ ἄντην:

«οὐ γάρ σ᾿ οὐδέ, ξεῖνε, δαήμονι φωτὶ ἐίσκω

ἄθλων, οἷά τε πολλὰ μετ᾿ ἀνθρώποισι πέλονται,

... οὐδ᾿ ἀθλητῆρι ἔοικας.»

(Οδύσσεια θ 159-164)

Κι ο Ευρύαλος ανοιχτά τον ντρόπιασε και του αποκρίθη κι είπε:«Αλήθεια, ξένε, δε μου φαίνεσαι να νιώθεις απ’᾿ αγώνες, αυτούς που συνηθίζουν οι άνθρωποι πολλώ λογιώ να κάνουν

...αγωνιστής δε δείχνεις

Πέτρος Ιωαννίδης

Καθηγητής φιλόλογος του 2ου ΓΕΛ Βούλας

* Κωματοκρατία = επικράτηση πνευματικής αφασίας, αδράνειας.

Προτεινόμενο Video

Διαφήμιση

Επισκέπτες σε σύνδεση

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 263 guests και κανένα μέλος